Własne i cudze doświadczenie uczy nas, że nie leniwi  i obojętni, ale skwapliwi i żarliwi w służbie bożej zażywają spokoju duszy. S. Ignat. ad. Hispan.

Byłby bardzo nierozsądnym, ktoby na obczyźnie szukał, co w domu znaleźć może. A jednak szukamy daleko, co mamy blisko, żebrzemy przed cudzemi drzwiami o to, co w swojem ręku trzymamy i co sobie sami, i to tylko my sam dać możemy,

To jest szczęściem w prawdziwem szczęściu tego życia, że takowe nie jest przywiązane ani do osoby ani do rzeczy; w nas, nie w przedmiotach, rodzi się i trwa to, co się prawdziwem szęściem zowie. Każdy jest swego wesela i swej swobody panem i ojcem. Zapytaj się swego serca o radę, przyłóż z gorliwością rękę do dzieła; jest wielką twa gorliwość, tak wielkim będzie spokój twej duszy.

Każdy mistrz stara się najwięcej o to, aby jego dzieła nie spotkała jaka nagana; jakie możemy przypuścić, aby nasze dzieła nie tylko na naganę, ale nawet na karę boską wystawione były? Lecz prawdziwą wartość człowieka nie stanowi tyle jego dzieło, ile gorliwość okazana.

Być tylko wolnym od przywar, to drewniana dobroć; do czegoś wyższego musi dążyć, kto chce na pochwałę zasłużyć. Co kto robi niech robi dobrze; to tak, że lepiej robić nie może. Mało z gorliwością wykonać, przynosi więcej zasługi, aniżeli wiele, a z niechęcią.